Maska tlenowa

Moja kolejna książka w pociągu to "Sztuka prostoty" Dominique Loreau. Autorka jest Francuzką, która od kilkudziesięciu lat mieszka w Japonii. Pisze książkę adresowaną do kobiet. Pokazuje, że prostota jest kluczem udanego życia. Radzi jakie ubrania zostawić w szafie i w jaki sposób opróżnić dom ze zbędnych rzeczy. Podkreśla potrzebę świadomego dbania kobiety o swoje ciało. 

"Jeżeli nie troszczysz się o swoje ciało, staniesz się jego ofiarą. Twoje ciało jest twoim domem. Nie powinnaś zaniedbywać służących mu zabiegów na korzyść troski o innych ludzi. Jedynie gdy kochamy siebie, możemy dawać. Zdobądź się na wysiłek - jesteś to winna samej sobie, swojej rodzinie i swoim przyjaciołom". 

~Dominique Loreau 

W samolocie podczas instrukcji bezpieczeństwa obsługa samolotu demonstruje w jaki sposób założyć maskę tlenową w sytuacji spadku ciśnienia w kabinie. W pierwszej kolejności należy założyć swoją maskę a dopiero później można pomóc innym! I nigdy w odwrotnej kolejności.

Silent Disco!

Jest rok 2016. 

Długa kolejka wije się jak wąż po chodniku. A za czym ta kolejka? Za słuchawkami. Zniecierpliwieni ludzie przeskakują z nogi na nogę. Mroźne powietrze naciąga policzki. Tłum konsekwentnie wyczekuje przed drzwiami. Niektórzy grzeją się przy koksownikach, w których wiatr roznieca masywne, drewniane pieńki. Iskry ulatują w powietrze i zlewają się z chmurą parujących oddechów. Przez olbrzymią, szklaną ścianę widać rytmicznie poruszający się tłum w podświetlanych słuchawkach. Na rzutniku nieprzerwanie króluje amerykański aerobik z lat 80. Ponad głowami podskakują i wyginają się wysportowane blondynki w błyszczących legginsach, odblaskujących body i frotowych nakostnikach. Równie dobrze, zamiast robić przysiady, mogłyby lecieć statkiem kosmicznym na Marsa.

Tłum mozolnie posuwa się naprzód. Szczęśliwy ten, kto przekroczy próg i znajdzie się po drugiej stronie szyby. Jeszcze tylko dowód pod zastaw i słuchawki lądują na uszach. Do wyboru są trzy kanały. W sali znajduje się trzech DJów (Szydłowska, Nogaś, Obszańska). Każdy kanał podświetla się na konkretny kolor. Teraz Lady Gaga jest zielona, Kamp! niebieski a Franek Kimono czerwony. Kanały można dowolnie przestawiać. Widzisz, co wybrali inni i możesz się z nimi zsynchronizować w sposobie bujania. Gdy zdejmie się słuchawki słychać jak ludzie podśpiewują, trzy kawałki równocześnie. 

Podróż do przyszłości połączona z ckliwym zerkaniem na szklące legginsy.

Silent Disco - Jedna z imprez zorganizowanych z okazji otwarcia Europejskiej Stolicy Kultury we Wro!

Mama Uśmiechniętej Thao radzi: kilka słów o teściowej

Pamiętaj: po ślubie musisz opiekować się Twoimi teściami. Nawet jeżeli będą dla Ciebie surowi zawsze masz się o nich troszczyć. To są rodzice Twojego męża. To oni dali mu życie, kochali go więc bądź wdzięczna, kochaj ich i opiekuj się nimi.  

Komentarz Thao:

Matka ojca przez większość życia źle traktowała moją mamę. Musiała ciężko pracować nawet jak była w zaawansowanej ciąży, gdy była chora. Tymczasem ona [matka ojca] faworyzowała inne synowe, te leniwe. Nas też nie lubiła w porównaniu do innych wnucząt. Myślałam sobie wtedy: „poczekaj tylko aż się zestarzejesz i będziesz słaba, nie będziemy się tobą opiekować!”. Ale moja mama nadal ją kochała, szanowała ją i przebaczyła jej wszystkie krzywdy, które nam wyrządziła. Po tym, gdy jej rodzone dzieci nieustannie narzekały ile wysiłku kosztuje ich opieka nad matką i kazały sobie płacić, sprowadziła ją do naszego domu. Moja mama powiedziała, że nie potrzebuje żadnego wsparcia finansowego od rodzeństwa ojca. Babcia będzie jadła to samo co my jemy. To wszystko co możemy jej zaoferować. To ona wychowała mojego tatę. Bez żadnych warunków. Te słowa podążają za mną odkąd pamiętam… 

 Uśmiechnięta Thao z mamą w Sajgonie.

Mama Uśmiechniętej Thao radzi!

Uśmiechnięta Thao (ta, która w zamian za granaty dostawała lody) ma sześć sióstr. Niefortunnie. Rodzina bez syna? Wstyd! Co to za rodzina! Pożalsięboże! Córki nie są nawet wpisywane do rejestru rodzinnego. Mama Thao starała się je przygotować do swojej przyszłej roli – do bycia żoną w domu męża. To kobieta wprowadza się do swoich teściów. 

Krótki kurs przedmałżeński część pierwsza. 

Co robić, gdy  mąż wraca pijany do domu?

Nic.

Nic nie rób. Niech idzie spać. Lepiej, żeby spokojnie zasnął, bo w przeciwnym razie może Ci zrobić awanturę i Cię pobić.

Ale uwaga! Nie możesz mu po prostu folgować i udawać, że nic się nie stało! Niech on się tylko rano obudzi! Wtedy już na spokojnie możesz mu zacząć drążyć dziurę w brzuchu. Zmęczony, na kacu – w takim stanie już Ci nic nie zrobi. 

 Uśmiechnięta Thao (pierwsza od lewej) z rodziną. Thao lubi się opalać - co jest bardzo negatywnie postrzegane w Wietnamie. Masz ciemną skórę to znaczy, że pracujesz w polu! Jak w baroku. Dama musi o siebie dbać.

Przeżyć trzy lata czy powtórzyć ten sam rok trzy razy?

Chciałabym doprecyzować moje ostanie wpisy. Absolutnie nie żałuję ani życia w Wietnamie, ani powrotu do Polski. 

Chciałam podzielić się refleksjami o podejmowaniu decyzji. Są momenty w życiu, w których zaczynam czuć, że przestaję się rozwijać. Popadam w rutynę. Dni coraz bardziej upodobniają się do siebie, zlewają się w jedno. Nie chcę po prostu tak kontynuować. Nie chcę odpowiadać „Stara bieda, nic nowego!"  I nie chodzi tylko o rozwój zawodowy, ale i emocjonalny czy też interpersonalny. Nie każdemu działaniu muszą towarzyszyć fajerwerki, słonie, węże i gekony. 

Tylko wtedy, gdy wiem DLACZEGO coś robię (bo np. zdobywam nowe umiejętności, odkładam na wakacje, ćwiczę swoją cierpliwość) mam energię a nie wegetuję od poniedziałku do niedzieli. I tak razy 52 tygodnie i rok minął. 

Dawniej myślałam, że mogę rzucić monetą i zdać się na los. Lecz teraz kiedy teraz nie wiem (jakby to napisał Różewicz „Prawa i obowiązki”) wiem, że warto mieć SWOJE pragnienia, warto mieć chociażby lekko żarzącą się iskierkę, za którą można podążyć.

Podpisano: dziecko postmodernizmu, w którym każda opcja jest na wyciągnięcie ręki