21.11.2012 - Środa

Pamiętacie Ediego z Bali? Ostatnio napisał mi wiadomość na fejsbuku: mam nadzieję, że jesteś zdrowa i szczęśliwa tak jak ja tutaj na Bali. Niesamowite. Eddie z całego serca mi życzy, żebym czuła się tak świetnie jak on. A to jest chłopak „szczęśliwy od wewnątrz”, który posiada jedynie bambusową łódź. Eddie jest zawsze zadowolony z tego, co ma. Ba! Nie tylko zadowolony, co raczej wdzięczny. Prosty chłopak, który codziennie uśmiecha się do morza o poranku a do gwiazd o zmierzchu. 

Czasami sobie myślę, że jeżeli coś mi się może tutaj stać, to najbardziej prawdopodobne jest, że będę mieć stłuczkę na skuterze, albo się potnę nożem otwierając kokos! Normalnie jeszcze nie opanowałam jak należy to robić skutecznie i w dodatku bezpiecznie. 

Poniżej kilka zdjęć z dnia nauczyciela:  

 Dzieciaki uczą się po angielsku i po wietnamsku: Tam, nauczycielka wietnamskiego. W przedszkolu jest mniej niż 30 dzieci w wieku od 3 do 5 lat.

Moje 5latki.

A pozostała piątka (w sumie mam 11) gdzieś biega. 

Dzieci zaśpiewały jedną piosenkę, teraz czekają na występ. Normalnie przychodzą w mundurkach: koszula dla chłopców i sukienka z kotem i psem dla dziewczynek.

Walka o mikrofon. 

Szkoła zorganizowała nam grilla, jakże miło z ich strony, zwłaszcza, że oficjalnie 20 listopada to mój dzień wolny! Czyt. ironia. Popstrykałyśmy z Tam kilka sweet fotek, zjadłyśmy kurczaka i w nogi do domu!

Kiedyś zaopatrzę się w tradycyjny strój wietnamski! 

Kto nie da rady wejść na palmę? Ja nie dam rady?! Ciekawe ile ludzi ginie z powodu uderzenia kokosów.